Słowem wstępu.
Artykuł pochodzi z archiwalnych materiałów na dysku. Był pierwotnie publikowany na starym forum. Odświeżony przez
dafa wisi już od dawna na
naszej głównej. Natomiast chciałem, aby był dostępny również tutaj, na łamach naszego forum, w swojej niezmienionej postaci, bo uważam, że warto, aby można było takimi rzeczami pochwalić się tylko u nas, a nie na elektrodach czy innych nesdevach...
Owszem. Całość nieco przeredagowałem i uaktualniłem zdjęcia, ale nie ingerowałem w treść.
future edit:: Podsumowanie jedynie usunąłem - gdyż zostanie zastąpione innym tematem na forum...
Pragnę podzielić się z Wami dość zaskakującym znaleziskiem, które może zamiast dać odpowiedź na kilka ważnych pytań z przeszłości, stawia na ich miejsce garść kolejnych, lecz które pozwala również popatrzeć na Naszą Rodzimą Konsolę
Pegasus MT-777DX pod nieco innym kątem. Oto
Ken-Kid. Mniej lania wody, więcej konkretów oraz zdjęć.
Konsolka zachowała się w stosunkowo dobrym stanie. Lekko pożółkła tu i ówdzie. Ostał się również jeden joypad. Jak widać całość do złudzenia przypomina BobMarkowskiego MT-ka, jednak po dokładnych oględzinach widać delykatne różnice. Ale po kolei. Na pierwszy ogień zaglądamy pod przysłowiową maskę.
Po rozebraniu konsolki pierwsze co się niemal od razu rzuca w oczy to... ubogi "hardware" ;-) Nie ma tutaj w ogóle porównania do Pegasusa. Ken-Kid to tak zwany model jednoukładowy. Kość tego samego producenta UMC, UM6561 AF-1, R81037 datowana na końcówkę 1994 roku. No właśnie. Ponadto bardzo solidny slot na kartridże oraz garść pozostałych elementów. Wszystko lutowane od spodu.
Jest jeszcze jeden, bardzo istotny element, mianowicie inny kwarc. Zamiast 26,601712 mamy tu 21,47727 MHz. Czy zatem możliwe, że to konsolka w pełni NTSC? Otóż okazuje się, że tak!
(proszę zwrócić uwagę na tego samego producenta obu elementów, najprawdopodobniej TELE QUARTZ GROUP, dzisiejszy AXTAL - dop.red.)
Stawiając obok siebie te dwa modele nie sposób nie zobaczyć różnych portów na joypady, STD ma dwa, 15-pinowe, gdzie drugi spełnia rolę portu rozszerzeń, przynajmniej częściowo. Podczas gdy w MT-ku mamy dwa 9-pinowe + odseparowany 15-pinowy port rozszerzeń. Reszta obudowy wygląda niemal identycznie. Brak napisu na klapce od slotu kartridży. Ach, gumeczek od spodu nie ma. Z tyłu nasz Pegasus zwykł mieć naklejkę z opisem gniazd, natomiast Ken-Kid ma to wszystko wytłoczone w plastiku. Jeśli mowa o jakości wykonania, to również bez najmniejszych różnic.
Jeżeli chodzi o same joypady, to tutaj oprócz innego oznaczenia, zgodnego z nazwą konsoli (chociaż na tych do Pegasusa widnieje napis "Quick Shot"), jedyna różnica to wyprowadzenie kabelka z obudowy, pomijam dodatkową śrubkę. OK, Ken-Kid ma nieco wyższe" przyciski oraz krzyżak, przez co obsługa może wydawać się ciutkę trudniejsza, lecz może to tylko kwestia przyzwyczajenia ALBO zwyczajnego wyrobienia padów, ponieważ ten, który trafił mi się z wspomnianą konsolą był naprawdę skrajnie nieużywany (a gumeczki wewnątrz praktycznie nówki!). Tak czy inaczej, pomijając porty, różnice są kosmetyczne.
OK. Czas podłączyć konsole i dokładnie ją przetestować. Tak jak wspominałem wcześniej. główną różnicą tego modelu w stosunku do Pegasusa jest częstotliwość z jaką pracuje. Ken-Kid działa w trybie NTSC, ale to nie wszystko. Byłem naprawdę w ogromnym szoku gdy zobaczyłem jak znakomitą jakość obrazu oferuje ta konsola! Przyznam szczerze, że na ukochanego Pegasusa nigdy nie narzekałem, ale Ken-Kid bije go na łeb na scalak ;-) Nie wiem jak się sprawy mają z modeami IQ, jeśli mnie pamięć nie myli to też tam któreś modele generowały przyzwoity obraz, ale to by trzeba dokładnie sprawdzić, porównać, może na zlocie. Wracając do Ken-Kid'a, postanowiłem posunąć się prawie do zdrady ;-) czyli podłączyłem go "równolegle" z moją
Bestią, czyli oryginalnym
Twin Famicomem AN-505-BK, rezultat możecie sobie sami zobaczyć na poniższym obrazku:
W obu przypadkach jakość obrazu jest niemal idealna, nie ma tu absolutnie mowy o jakichś pionowych paskach, czy innych syfach. Pomijając drobniuteńkie różnice w kontraście tudzież nasyceniu kolorów, to jedyne czym maszyna Sharp'a wyprzedza tego pirata jest zauważalna ostrość. Różnic w generowanych dźwięku nie zauważyłem lub moja próbka była niemiarodajna, bo w zasadzie z dodatkowych układów muzycznych na stanie mam tylko Gimmick'a. Ken-Kid przefantastycznie radzi sobie ze wszystkimi, najbardziej wybrednymi grami jakie tylko posiadam. Slot na kartridże wykonany jest nieco innaczej niż w MT-ku, ale trudno mi stwierdzić czy dlatego lepiej "łyka" kartridże, czy może podobnie jak joypad, że jest niewyrobiony.
Jeszcze słowo odnośnie portów. Mianowicie testowałem ten drugi pod kątem "rozszerzeń", no i niestety kiepsko to wygląda,
Pszczoła nie funguje w ogóle, a gdy podłączyłem
TALENT, to pierwszy "player" nie działał w ogóle, natomiast drugi, który powinien odpowiadać za sterowanie ruchami drugiego gracza, starał się sterować tym pierwszym, a dlatego starał się, bo działała tylko część przycisków. Natomiast gdy podłączyłem (osobno) normalne joypady 15-pin, to wszystko działało dobrze. Chyba ma to związek z jakimiś dodatkowymi sygnałami/liniami, z których korzystają powyższe pady, a których konsola na wyjściu nie posiada.
mwk - 2013
